Перайсці да зместу

Streit Group Cougar

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Streit Group Cougar
Выява
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Streit Group Cougar — бронеаўтамабіль з колавай формулай 4 × 4, распрацаваны канадскай кампаніяй Streit Group на шасі аўтамашыны Toyota Land Cruiser 79[1][2]. Прэзентаваны на зброевай выставе IAV 2013[3].

Бронемашына мае звычайную кампаноўку з пярэднім размяшчэннем рухавіка, аддзяленнем кіравання ў сярэдняй частцы машыны, у кармавой частцы машыны размешчана дэсантнае аддзяленне. Экіпаж складаецца з двух чалавек, прадугледжана магчымасць перавозкі некалькіх пяхотнікаў.

Корпус зварны, выраблены са сталёвых бранявых лістоў, размешчаных пад вуглом. Браніраванне па стандарце CEN Level BR6 забяспечвае кругавую абарону ад куль патронаў 7,62×51 мм з адлегласці 10 метраў[1].

Браніраванне маторнага адсека (у прыватнасці, абарона радыятара і капот) слабей, чым аддзялення экіпажа[4].

Дно бронемашыны браніравана, яго ніжняя частка мае V-вобразную форму для павышэння супрацьміннай стойкасці і забяспечвае абарону экіпажа ад выбуху пад машынай двух ручных гранат DM51[5].

У верхняй частцы бартоў дэсантнага аддзялення размешчаны амбразуры для вядзення агню са стралковай зброі (па тры з кожнага боку). У карме корпуса размешчаны дзверы для пасадкі і высадкі дэсанту, у створцы якіх маецца амбразура для вядзення стральбы[1].

У лабавым шкле маецца амбразура для вядзення агню са стралковай зброі наперад па ходзе руху машыны[6].

На даху баявога аддзялення магчыма ўстаноўка вежы[7]. У ёй могуць быць усталяваны[1][8]:

  • 7,62-мм кулямёт ПКМС;
  • 12,7-мм кулямёт НСВТ;
  • 40-мм аўтаматычны гранатамёт.

Яшчэ адным з варыянтаў з’яўляецца баявы модуль БПУ-12,7 (дыстанцыйна кіраваны 12,7-мм кулямёт з лазерным далямерам)[9].

Сілавая ўстаноўка і хадавая частка

[правіць | правіць зыходнік]

Рухавік дызельны, шасціцыліндравы: Toyota 4,5і (218 к. с.)[1] або Toyota 4,0 TD (240 к. с.)[5]. Каробка перадач можа быць аўтаматычнай або механічнай[8]. Падвеска рысорная, з гідраўлічнымі амартызатарамі[5]. Шыны абсталяваныя ўстаўкамі «Hutchinson runflat system»[1], якія дазваляюць працягваць рух пасля прастрэлу або пашкоджанні шыны яшчэ 50 км[5]. Машына абсталявана двума паліўнымі бакамі[7] агульнай ёмістасцю 180 літраў[5].

Дадатковае абсталяванне

[правіць | правіць зыходнік]

На бронемашыне можа быць устаноўлена дадатковае абсталяванне, уключаючы[1]:

  • радыёстанцыя
  • сістэма відэаназірання
  • лябёдка
  • запасное кола
  • прылада для адстрэлу дымавых гранат[7]
  1. а б в г д е ё Streit Group Cougar 4x4 APC light armoured personnel carrier Архівавана 18 снежня 2014 года.
  2. О. I. Покотило, О. В. Устименко, В. I. Пеньковський, С. С. Гаценко. Перспективи переозброєння сухопутних військ збройних сил України бронетранспортерами вітчизняного виробництва // "Збірник наукових праць", № 2 (2), 2014. стор.6-12
  3. Streit Group представляет на IAV 2013 свою номенклатуру бронированных машин для борьбы с новыми угрозами Архівавана 23 верасня 2015. // «Army Guide» от 28 февраля 2013
  4. КрАЗ-Кугуар выдержал более 70 выстрелов // "Кременчуг Today" от 29 марта 2015
  5. а б в г д полковник Володимир Баштовий. Новинки від КрАЗа укріпили бойову міць у зонi АТО // журнал "Слово честi", № 3 (47), грудень 2014, стор.23
  6. На КрАЗе научились восстанавливать технику после подрыва на фугасе Архівавана 12 жніўня 2015. // "AUTO-Consulting.UA" от 31 июля 2015
  7. а б в Cougar - APC // 2014 Streit USA Catalog. стр.128-129
  8. а б Тест-драйв: Козак, Козак-2, Кугар, Спартан Архівавана 12 чэрвеня 2015. // "Військове телебачення України" от 19 февраля 2015
  9. Morozov machinery design bureau completes development on a new machine gun turret for light armored vehicles // журнал "Ukrainian Defence Review", № 4, October - December 2014. стр.8
  10. Архивированная копия(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 красавіка 2016. Праверана 8 красавіка 2016.
  11. The Military Balance 2018. — P. 488.
  • А. Бисеров. Пограничная служба Украины получит бронеавтомобили "Кугар-Краз" // "Зарубежное военное обозрение", № 12 (813) 2014, стр.97